Herkes tarafından bilinir ki yeni doğan her bebek bakıma ve korunmaya ihtiyaç duyar. Bu nedenle bebeğin ilk bağlandığı kişi ona birincil olarak bakım veren annesidir. Anneyle kurulan bağ çocuğun yaşama bağlanmasının ilk aşamasıdır. Yani anne, çocuğun yaşama tutunmasını sağlayandır. Araştırmalar anneye bağlılık ve çocukların hayat kalitesi arasında bir ilişki olduğunu belirtmişlerdir. Bu nedenle çocuk eğer anne ile sıcak, sevgi dolu ve güvenli bir bağlılık ilişkisi oluşturmuşsa bu onun ileride kendisini, dünyayı ve diğer insanları olumlu olarak algılamasını sağlayacaktır. Sonuçta sağlıklı bağlanma geliştirerek çevreyi keşfeden çocuk, annesini güvenli üs olarak kullanıp çevreyi keşfe çıkabilecektir. Çünkü çocuklar, bebeklikten itibaren dünyayı keşfederken geri dönebilecek güvenli bir limana ihtiyaç duyarlar. Bu nedenle fiziksel ihtiyaçların karşılanmasının önemiyle birlikte çocuğun ruhsal gelişiminde de anne büyük oranda etkilidir. Ayrıca annelerin olumlu ve olumsuz davranışları, çocuk üzerinde yaşam boyu kalıcı izler bırakabildiğini düşünürsek annenin çocuğun yaşamındaki yerini, önemini anlamış oluruz.
Ruhsal
hayatın yapısını belirleyen en önemli etkenler, ilk çocuk günlerinde
oluşmaktadır. Bununla birlikte çocukluk döneminde yaşanan pek çok deneyim ileri
yaşlarda bireyin ruhsal, bedensel, sosyal ve bilişsel gelişimini etkiler. Bu
nedenle, çocuğun ruh sağlığının ve gelişimin korunmasında, yaşam boyu ruhsal
bozuklukların oluşmamasında ve ruhsal sorunlara bağlı oluşabilecek davranış ve
uyum sorunlarının engellenmesi açısından da annenin çocuğun hayatındaki yeri
ayrıca önemlidir. Çocukların yaşamında ve geleceklerinde özellikle ruhsal
açıdan başarılı ve sağlıklı olabilmeleri için anneleriyle olan iletişimlerinin
süreklilik içerisinde dengeli, sevgi dolu ve uyumlu devam etmesi gerekmektedir.
Çünkü çocukların ruhsal gelişimini etkileyen, yakın çevredeki anneyle
ilişkisinin sağlıklı bir ilişki ve doğru bakımının olup olması onların ruhsal gelişimini
ve ruhsal sağlığına büyük etkisi bulunmaktadır. Örneğin çocuk annesiyle ilk 2
yaşta uzun süreli ayrılık yaşarsa çocukta ruhsal olarak problemler çıkabilir. Ayrıca
anne yoksunluğu yaşayan çocukların yani çocuk yuvalarında büyüyen çocukların dikkatli
bir şekilde ihtiyaçları karşılansa bile fiziksel ve duygusal dezavantajlı
olması, annenin çocuğun hayatındaki yerinin önemini tekrar göz önüne
sermektedir.
Çocuğun ruhsal gelişimi esnasındaki
gereksinimleri sevilme ve bağlanma ihtiyaçlarıdır. Bu ihtiyaçlar yani
çocukların ruhsal gelişimi esnasında gereksinimleri, anne tarafından
karşılanmaktadır. Çünkü anne çocuk için sevgi kaynağı olmakla birlikte güven
ihtiyacını karşılayacak ve dünyayı ona tanıtacak en önemli kişidir. Anne
sevgisini önemli kılan faktörler: sürekli olması, aynı kaynaktan olması, çocuk
ihtiyaç duyduğunda ve karşılıklı ilişkiye dayalı olmasıdır. Bu faktörler
sayesinde ruhsal gelişim için önemli olan noktalar karşılanarak, çocuklar mutlu ve sağlıklı olmakla birlikte doğru anne-çocuk ilişkiden sağlanan sevgiyle oluşan güven duygusu, çocuğun gelecekte kuracağı bireyler arası
ilişkinin temelini oluşturur. Fakat çocuk annesi tarafından sevgi alamaz ise normal gelişime ulaşamayıp ruhsal açıdan da sorun yaşayarak, bu sorunlarını
yetişkinlik dönemine aktarabilir veya yetişkinlikte ruhsal açıdan güven sorunu
yaşayabilirler. Bize İnstagramdan Ulaşabilirsiniz?
@freesiapsikoloji

